ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΠΗΓΗ
«Μια αργή διαδικασία, μεταξύ των ετών 1907 και 1914, επέτυχε να δώσει τα εξής αποτελέσματα: το ελληνικό κράτος κατόρθωσε να προβεί σε μια εκούσια απαλλοτρίωση 54 θεσσαλικών τσιφλικιών, συνολικής έκτασης 1.060.000 στρεμμάτων, ήτοι 1/6 της συνολικής επιφάνειας των τσιφλικιών στη Θεσσαλία, και να εγκαταστήσει σ’ αυτά 4.898 οικογένειες αυτόχθονων καλλιεργητών και 2.624 οικογένειες προσφύγων εκ της Ανατολικής Ρωμυλίας […] η αντίδραση των γαιοκτημόνων άρχιζε πλέον να κάμπτεται. Στην αρχική τους θέση της ¨κατ’ αρχήν αντίστασης¨ άρχισαν να υποκαθιστούν μια ευέλικτη διαπραγματευτική στάση. Η πλειοψηφία αυτών, διαβλέποντας την στενότητα προοπτικής, που θα είχαν τα τσιφλίκια στο πλαίσιο της καπιταλιστικής οικονομικής ανάπτυξης – στην οποία οι ίδιοι μετείχαν ως χρηματιστές, επιχειρηματίες, έμποροι κλπ.- προτίμησαν μάλλον να εγκαταλείψουν προοδευτικώς τη μάχη επί ζητημάτων αρχής, προκειμένου να διαπραγματευθούν τους συγκεκριμένους όρους εξαγοράς των κτημάτων τους.»
Κ. Βεργόπουλος, Το αγροτικό Ζήτημα στην Ελλάδα, σελ.170
Με αφορμή την παραπάνω προτεινόμενη πηγή να αναφερθείτε στα τσιφλίκια της Θεσσαλίας.
